فناوری نانومتر واقعاً به چه معنا است؟

 در این تکنیک، تصویری از CPU روی یک ورقه سیلیکونی حک می‌شود. شیوه دقیق انجام این کار غالباً به نام «process node» شناخته می‌شود و بر اساس میزان توانایی سازنده در کوچک ساختن ترانزیستورها اندازه‌گیری می‌شود.

از آنجا که ترانزیستورهای کوچک‌تر کارایی بیشتری دارند، می‌توانند محاسبات بیشتری را بدون این که بیش از حد داغ شوند، انجام دهند. این وضعیت بسیار مناسب است، زیرا داغ شدن در اغلب موارد یک عامل محدودکننده برای عملکرد CPU است. بدین ترتیب امکان ساخت تراشه‌هایی با اندازه کوچک‌تر نیز فراهم می‌شود که موجب کاهش هزینه و افزایش چگالی در اندازه‌های یکسان می‌شود و این بدان معنی است که تعداد هسته‌های بیشتری می‌توان روی یک تراشه داشت. فناوری 7 نانومتری عملاً دو برابر فشرده‌تر از فناوری 14 نانومتری است و به شرکت‌هایی مانند AMD امکان می‌دهد که تراشه‌های سرور 64 هسته‌ای ارائه کنند. این تراشه‌ها نسبت به تراشه‌های قبلی که 32 هسته‌ای بودند، بهبود عملکرد زیادی دارند.

با این وجود، لازم به ذکر است که گرچه اینتل همچنان از فناوری 14 نانومتری استفاده می‌کند و AMD نیز قصد دارد به زودی فناوری 7 نانومتری خود را ارائه کند؛ اما این بدان معنا نیست که پردازنده‌های AMD سرعتی دو برابر پردازنده‌های اینتل خواهند داشت. عملکرد پردازنده رابطه خطی مستقیمی با اندازه ترانزیستورها ندارد و در چنین مقیاس‌های کوچکی، اعداد و ارقام، دیگر به آن دقت نیستند. معیارهای طراحی نیمه‌رساناها ممکن است با هم متفاوت باشند و از این رو بهتر است این اعداد را بیشتر نوعی اصطلاح‌های بازاریابی که برای دسته‌بندی محصولات استفاده می‌شوند؛ و نه اندازه‌گیری دقیق توان یا اندازه بدانیم. برای نمونه پیش‌بینی می‌شود، تراشه 10 نانومتری که اینتل در آینده نزدیک عرضه خواهد کرد، بتواند با تراشه 7 نانومتری TSMC رقابت کند؛ گرچه اعداد و ارقام گویای این واقعیت نیستند.